Minoux

Een kind is in een wip gemaakt en voor opvoeden heb je geen diploma’s nodig. Ouders doen eigenlijk maar wat, ze imiteren wat ze van hun vaders, moeders en voeders meekregen of doen heel erg hun best om dat vooral niet te doen. Volgens de internationale rechten van het kind geldt een rechtop ‘optimale ontplooiing, groei en ontwikkeling’. Mooie woorden, maar wat betekent dit voor de plichten van ouders? Wat als ze het goed bedoelen, maar het echt niet kunnen? Theatermaker Minou Bosua onderzoekt met muziek, zang, documentaire en veel humor wat er terechtkomt van ouderschap en opvoeding.

Met kinderen uit Waalwijk en omgeving
Het libretto van deze nieuwe, humorvolle ‘volksopera’ is gebaseerd op ervaringen van (oud-) kinderrechters (al dan niet ontredderde) jongeren en (al dan niet wanhopige) ouders. Met kinderen uit Waalwijk en omgeving en nieuwe muziek van componisten Sinem Altan en Robbert Klein.

Ouderpardon is het derde en laatste deel van het MINOUX-theaterdrieluik Moeder-Vader-Kinderen. Na de komische en ontroerende eerste twee delen, Moeder mag niet dood en Niet de vaders is het nu tijd de kinderen aan het woord te laten. Alle kinderen.

'In een mix van filmbeelden en theater voert theatergroep Minoux een rechtszaak op tegen ouders die de rechten van hun kinderen schenden. „Ouders zijn welwillende amateurs.”' - NRC ★★★★

'Meest indrukwekkend aan Ouderpardon zijn de getuigenisachtige uitspraken van jongeren, die op groot beeld en dicht op de huid gefilmd, worden getoond.' – AD

'Theaterdocumentaire ‘Ouderpardon’ belicht het ouderschap van meerdere, soms verrassende kanten.' - de Volkskrant  ★★★★

'Niet iedereen kan opvoeden. Kinderen roepen ouders ter verantwoording in Ouderpardon' - AD

'Net als in Niet de vaders slaagt Minoux er zo uitstekend in om een gevoelig onderwerp op theatrale wijze bespreekbaar én invoelbaar te maken.' - Theaterkrant

www.minoux.nl 

inclusief (pauze)drankje